Մի զինվոր քսանհինգ տարի ծառայեց թագավորական զորքում, բայց թագավորի երեսը չտեսավ: Ծառայությունից վերադարձավ տուն, ու որ թագավորից հարցնում էին, չէր իմանում ինչ ասի: Դե ծանոթ-բաերկամներն էլ սկսեցին նախատել:
հեքիաթ
«Ոսկու կարասը»․ Հովհաննես Թումանյան
Ես մեր ծերերիցն եմ լսել, մեր ծերերը՝ իրենց պապերից, նրանց պապերն էլ՝ իրենց մեծերից, թե մի ժամանակ մի աղքատ հողագործ է լինում, ունենում է մի օրավար հող ու մի լուծ եզ։
Կռունկն ու Ձկնկուլը
Բուն թռավ -քեֆը լավ: Թռավ-թռավ ցած իջավ,շուրջն աչք ածեց,էլի թռավ:Թռավ-թռավ ցած իջավ,պոչը պտտեց շուրջը աչք ածեց ու էլի թռավ:Էս դեռ նախասելուկն է,ասելիքը հետո կգա:
Թե ինչու են գայլերը զանգից վախենում
Գավառամասի մի ոստիկանի մոտ մի աղվես էր ծառայում: Նա իր ծառայությունը լավ էր կատարում.
Տերն ու ծառան
Աստված բարի տա ձեզ էլ, երկու ախպորն էլ։ Լինում են, չեն լինում երկու աղքատ ախպեր են լինում։
Սագը, որը ոսկե հավկիթ էր ածում
Լինում է, չի լինում, մի ընտանիք է լինում, որը բախտի բերմամբ մի սագ է ունենում: Այդ սագը, պարզվում է, ոսկե ձվեր է ածում:
Համարձակ կրիան
Կրիան,որ արդեն չգիտեր իր տարիքը,բայց գիտեր ձու ածել`որոշել էր ծովը հատելով ափ հասնել: Նա մինչև հիսունը հաշվել գիտեր և դրանից ավելին հարկ չէր ունեցել սովորել:
Փոքրիկ ձկնորսը
Շատ-շատ տարի առաջ Ճապոնական ծովի ափին մի ջահել ձկնորս է լինում, անունը՝ Ուրաշիմա։ Մի լավ ու բարի տղա է լինում Ուրաշիման և հմուտ ուռկան ու կարթ գոող։