Sidebar

հեքիաթ

Մի անգամ մուկը, թռչնակն ու երշիկը որոշում են միասին ապրել։ Միասին տնտեսություն են ստեղծում ու երկար ժամանակ ապրում են հաշտ ու խաղաղ, լի ու ապահով։ Օր-օրի նրանք հարստանում են։

Լինում է, չի լինում՝ մի պառավ, շատ պառավ կին։ Էս պառավն իր սագերի հետ ապրելիս է լինում անմարդաբնակ լեռների մեջ՝ մի փոքրիկ տնակում։

Լինում է, չի լինում՝ մի հարուստ վաճառական։ Ունենում է երեք աղջիկ, մինը մյուսից գեղեցիկ, բայց ամենից գեղեցիկը լինում է փոքրը։

 Աղվեսը տանձուտում մի տոպրակ է գտնում: Դա հասարակ տոպրակ չէր, ինչքան էլ նայեիր՝ սովորական աչքով չէր երևում, անտեսանելի էր:

Վաղուց պատահած բան է․․․ Ասում են՝ մի չար պառավ ուզում է ճերմակեղենը օսլայի, մի քիչ օսլա է դնում ամանի մեջ։

Մի զինվոր քսանհինգ տարի ծառայեց թագավորական զորքում, բայց թագավորի երեսը չտեսավ: Ծառայությունից վերադարձավ տուն, ու որ թագավորից հարցնում էին, չէր իմանում ինչ ասի: Դե ծանոթ-բաերկամներն էլ սկսեցին նախատել:

Մի լուսավոր առավոտ, երբ արևն իր շողերն էր խնամքով դասավորում երկրի վրա, հրաշք կատարվեց՝ փայլուն աչուկներով և փոքրի՜կ, շա՜տ փոքրիկ մի զատիկ ծնվեց կանաչ մարգագետնում ապրող ծաղիկներից մեկի գրկում։

Այլ հոդվածներ …