Մի անգամ Գյուլնազ տատին շրջապատեցին իր թոռները և ստիպեցին, որ տատը թռչնակներ շինի նրանց:
հեքիաթ
«Երկնքի հետ խաղացող Չալիկը». հեքիաթ
Սա մի հրաշալի հեքիաթ է մի սովորական շնիկի մասին: Ավելի ճիշտ՝ սա մի սովորական հեքիաթ է մի հրաշալի շնիկի մասին:
Անհաղթ աքլորը․ Հովհաննես Թումանյան
Լինում է, չի լինում՝ մի աքլո՛ր է լինում: Էս աքլորը քուջուջ անելիս մի ոսկի է գտնում: Կտուրն է բարձրանում, ձեն է տալիս.
Ուրիշներին լսիր, բայց սեփական խելքով ապրիր
Մի խելապակաս մարդ է լինում: Խելքին փչում է տոնավաճառ գնալ: Մի ճերմակ աքաղաղ է բռնում, դնում ծոցն ու գնում: Գնում է ու մտածում.«Աքաղաղաը կծախեմ` մախորկա կառնեմ»:
Անտառի տնակը
Մի խոր անտառի բերանում մի խրճիթ է լինում։ Էն խրճիթում կնոջ ու երեք աղջիկների հետ ապրելիս է լինում մի աղքատ փայտահատ։
Մրգասեր Մատնաչափիկի հեքիաթը
Մատնաչափիկը միրգ շատ էր սիրում: Մայրիկը միրգ էր բերում շուկայից, դնում սառնարանը: Երեկոյան բացում էր սառնարանը ու զարմանում.
Հեքիաթ կռունկի ու աղվեսի մասին
Աղվեսն ու Կռունկը ընկերացան: Կռունկը բույն շինեց, ձու ածեց, թուխս նստեց, ձագ հանեց: Աղվեսն էլ ձագեր ունեցավ, մայր դարձավ:
Առյուծը և ջութակահարը. լեհական հեքիաթ
Մի խեղճ այրի էր ապրում իր մինուճար որդու հետ։ Տղան շատ լավ ջութակ էր նվագում, բայց, աղքատությունից ստիպված՝ հարուստ պանի մոտ խոզարած էր դարձել։