Sidebar

բանաստեղծություններ

 

ԱՄՊՆ ՈՒ ՍԱՐԸ

 

Ամպը եկավ, նստեց սարին,

Նստեց սարի սուր կատարին։

-Լսի՛, պապի՛, ասաց նրան,

Լավ օրերդ անցան, կորան:

Մենք տանն ունենք ծիծաղելի,

Տարօրինակ մի հայելի,

Կանգնում եմ ես նրա դիմաց,

Ժպտում է ինձ կամաց-կամաց:

Մեկ լեզու է վրաս հանում,

Մեկ էլ տեսար` աչքով անում,

Արան ունի մի շնիկ՝ 
Ինչպես բրդի չալ կծիկ, 
Ոտից գլուխ նու՜րբ, կլո՜ր, 
Աչքեր ունի - զույգ շլոր: 
Արան սիրում է նրան, 
Քաջ պահակն է իր դռան: 
Մոտ է վազում հարային, 

Իր խոր հայացքով երկինքը մի օր
Ներքև՝ մայր երկրի երեսին նայեց,
Տեսավ գեղեցիկ դաշտեր, սար ու ձոր,
Անտառներ, ծովեր... և սիրահարվեց։

Դու էլ արի,
Նորեկ տարի,
Գըլխիս վերից
Անցիր — գընա,

― Վա՜յ, մայրի՛կ ջան, տե՜ս,
Բակն ու դուռը լի
Ինչքա՜ն սպիտակ
Թիթեռ է գալի...

Էսքան շատ թիթեռ
Չեմ տեսել ես դեռ։

Ծիտիկն ու Մուկիկն ախպերացան։ Գետի
ափին բուն շինեցին, մտան մեջը։
Մի օր Ծիտը գնաց քուջուջ անելու, ետ
եկավ, տեսավ Մուկիկը մեռել է։

Այլ հոդվածներ …