Մեր գյուղի տան մեծ այգում

Մի մեծ կովիկ է ապրում:

Նապաստակներն ամբողջ ցեղով

Անտառի մեջ արին ժողով։

Եվ ժողովում մի ծեր Շլդիկ

Աշնան քամին բարձրացավ,

Մեր քաղաքով անց կացավ,

Շտապ թերթեց գիրքը բաց`

Պատուհանի գիրկն ընկած:

Տերևաթափ

Մի անհամբեր, կարճամիտ մարդ

Ուներ-չուներ երկու թիզ արտ,

Մի բուռ բրինձ ցանեց արտում,

Ցանեց, փոցխեց ու գնաց տուն:

Պապս հազար տարեկան է,

Նա բոլորին բարեկամն է:

Եվ մորուքը ճերմակ-ճերմակ

Ասես լինի ձյունե վերմակ:

Ծածկում է մեզ, ծածկում է ձեզ

Եվ տանիք է դառնում ասես:

Եվ բեղերը երկար-երկար

Ուլիկն հագավ վագրի մորթի

Ու վազ տվեց դաշտը մոտի,

Աղվեսն եկավ մութ անտառից,
Հարցմունք արավ լիքը թառից.
Մեծ խորոզ է հարկավոր ինձ.
Քաղցած աղվեսն, ագին ծաղիկ: