Մի ծառ ունեմ,
Անուն չունի,
Վրան հազար
Պտուղ ունի:
Էլ սերկևիլ,
Էլ ձմերուկ,
Էլ դեղձ ու նուռ,
Էլ շատ պնդուկ:
Նաև դդում,
Նաև ընկույզ,
Էլ չեմ ասում`
Մի ծառ ունեմ,
Անուն չունի,
Վրան հազար
Պտուղ ունի:
Էլ սերկևիլ,
Էլ ձմերուկ,
Էլ դեղձ ու նուռ,
Էլ շատ պնդուկ:
Նաև դդում,
Նաև ընկույզ,
Էլ չեմ ասում`
Մենք տանն ունենք ծիծաղելի,
Տարօրինակ մի հայելի,
Կանգնում եմ ես նրա դիմաց,
Ժպտում է ինձ կամաց-կամաց:
Մեկ լեզու է վրաս հանում,
Մեկ էլ տեսար` աչքով անում,
Ուլիկն հագավ վագրի մորթի
Ու վազ տվեց դաշտը մոտի,
Սուր դնչիկով փորեց հողը,
Իրար խառնեց խոտն ու ցողը:
Ես մի բան եմ նկարել,
Ոչ մի բան եմ նկարել,
Գնելն ասաց` առյուծ է,
Մուշեղն ասաց` սառույց է:
Էլի մի բան գծեցի,
Ու ոչ մի բան գծեցի,
Գնելն ասաց` աղվես է,
Մուշեղն ասաց` մողես է:
Նորից մի բան գծեցի,
Ու ոչ մի բան գծեցի,
Մի աղվես բռնեց վագրը մի անգամ,
Աղվեսը ասաց.- Լսիր, բարեկամ,
Տեսնում եմ դու լավ ախորժակ ունես,
Միտքդ ուրիշ է, բայց սխալվում ես,
Աստված ինձ կարգեց գազանների տեր,
Իսկ դու փորձում ես հիմա ի՞նձ ուտել,
Ձմռան ցրտին մի ծիտիկ
Թռչկոտում էր` ճիկ-ճիկ-ճիկ,
Հետն էլ ասում.- Գարուն գա,
Ես կգործեմ տաք գուլպա: