Աղվեսն եկավ մութ անտառից,
Հարցմունք արավ լիքը թառից.
Մեծ խորոզ է հարկավոր ինձ.
Քաղցած աղվեսն, ագին ծաղիկ:

Մի անհամբեր, կարճամիտ մարդ

Ուներ-չուներ երկու թիզ արտ,

Մի բուռ բրինձ ցանեց արտում,

Ցանեց, փոցխեց ու գնաց տուն:

Պապս հազար տարեկան է,

Նա բոլորին բարեկամն է:

Եվ մորուքը ճերմակ-ճերմակ

Ասես լինի ձյունե վերմակ:

Ծածկում է մեզ, ծածկում է ձեզ

Եվ տանիք է դառնում ասես:

Եվ բեղերը երկար-երկար

Ուլիկն հագավ վագրի մորթի

Ու վազ տվեց դաշտը մոտի,

ԾԻՏԻԿԻ ՕՐՈՐՔԸ

Ա՜յ փոքրիկներ, ա՜յ սիրուններ,―
Ասավ քամին տերևներին,―
Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ,
Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։

 ԿԱՏՈՒ

Կատուն        եկավ        փիսիկ-փիսիկ,

Հազար        նազով        ինչպես        հարսիկ,

Ա՜խ, է՜սպես էլ գիժ ամիս.
Մարդու հանգիստ չի տալիս։
Էսօր ուրախ օր կանի,
Վաղը անձրև ու քամի.

Առավոտը պայծառ օդ,

Կեսօրը մութ ու ամպոտ։