ԿԱՏՈՒ

Կատուն        եկավ        փիսիկ-փիսիկ,

Հազար        նազով        ինչպես        հարսիկ,

Դունչը        սրբեց        թաթիկներով,

Մազը        սանրեց        չանչիկներով.

— Կատո՛ւ, կատո՛ւ, հե՞ր        ես        տրտում,

Թե՞        մկներն        են        այսօր        զարթուն:

Փոքրիկ դույլով ջուր եմ բերում,

ՈՒ մայրիկիցս օճառ խնդրում,

Թաշկինակս առած այսպես,

Լվանում եմ մայրիկիս պես։ 

ԱՄՊՆ ՈՒ ՍԱՐԸ

Ամպը եկավ, նստեց սարին,

Նստեց սարի սուր կատարին։

-Լսի՛, պապի՛, ասաց նրան,

Լավ օրերդ անցան, կորան:

 ԽՆՁՈՐԸ

Մայրի՛կ, նայի՛ր, ես այսօր

Նկարել եմ մի խնձոր,

Ներկել կարմիր ու դեղին,

Երկու տերև էլ ծայրին։

Խնձոր, խնձոր,

Մեղրածոր,

Բայց, մայրի՛կ ջան, չեմ տա քեզ.

Դեռ ճաշդ կեր, հետո նոր

Կտամ խնձորը ուտես…

Մեղուն

Պզան, պզան, պզպզան,

Պստիկ մեղու տզտզան,

Դաշտ ու հովիտ կշրջես,

Բարձր սարեր կթռչես,

Սուսան, սմբուլ կծծես

Ու ոտքերով թավամազ

Փոշի առած՝ տուն կգաս։

Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ,

Ահա այսպես

Հաչում եմ ես,

Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ: