Գրիմմ Եղբայրներ
Մարդու մեկը մի էշ է ունենում: Տարիներ շարունակ էս էշը լիքը պարկեր է կրում ջրաղաց, էնտեղից էլ տուն, բայց մի օր էլ պառավում է ու չի կարողանում աշխատել:
Գրիմմ Եղբայրներ
Մարդու մեկը մի էշ է ունենում: Տարիներ շարունակ էս էշը լիքը պարկեր է կրում ջրաղաց, էնտեղից էլ տուն, բայց մի օր էլ պառավում է ու չի կարողանում աշխատել:
Հեքիաթի հեղինակն Աստղ Մադաթյանն է։ Նա ավարտել է ԵՊՀ միջազգային հարաբերություններ և դիվանագիտության բաժինը։ Այժմ գտնվում է մայրության արձակուրդում։
Մի ժամանակ Աղվանից աշխարհի թագավորանիստ քաղաքը Պարտավն էր, որ այժմ ավերակ է և ասվում է Բարդա։ Դա գտնվում էր այժմյան Գանձակի և Շուշվա մեջտեղը՝ Թարթառ գետի վրա։
Կար-չկար մի երիտասարդ, որ մի օր ցանկացավ ամուսնանալ և դիմեց ծնողներին՝ օրհնություն ստանալու համար:
Մողեսը, որ հարմար տեղ էր փնտրում ձվադրելու համար, վերջապես գտավ: Նա չոր ավազի մեջ խոր փոս փորելուց հետո իր դրած ձվերը արագ-արագ ծածկեց ավազով:
Կար մի աղջիկ: Ամբողջ օրը նա սրինգ էր նվագում: Երբեմն այնքան արտասովոր էր լինում նրա նվագը, որ անցորդները կանգնում ու լսում էին:
Մի անխիղճ ու անսիրտ թագավոր ա լինում։ Սա իր ժողովրդիցը ամեն տեսակ հարկ ա հավաքում, ամա արի տես, որ ինչքան ավել ա հավաքում էնքան ավել ա ուտում իրա նազիր-վեզիրների, սինոդականների ու պալատականների հետ։
Փոքրիկ Սոֆին սիրում էր փակվել սենյակում, թղթե ինքնաթիռներ պատրաստել և թռցնել 16-րդ հարկի իր պատուհանից։ Դողդոջուն ձեռքերով նա դանդաղ և մանրակրկիտ պատրաստում էր յուրաքանչյուր օրվա խոսող ինքնաթիռները և ուղարկում տարբեր ուղղություններով։