Նյութի նախորդ մասը կարդացեք այստեղ

Շունը լուրջ կենդանի է: Նրանց հետ շփումը բոլորովին այլ մակարդակի վրա է՝ անկախ չափերից ու ցեղատեսակից: Նրա ողջ կյանքի հետագա վարքագիծը որոշվում է շնիկի կյանքի առաջին տարում: Եթե նրան երես տաք, ապա հետո հասուն կենդանուն շատ դժվար կլինի սովորեցնել, թե ինչպես պետք է պահի իրեն բնակարանում: Շները ոհմակային կենդանիներ են, այդ պատճառով նրանք միշտ ձգտում են լինել ձեր կողքին: Նրանց համար այլ կերպ լինել չի կարող: Շունը ձեր ընտանիքը համարում է իրենը, սակայն պետք է հենց սկզբից նրան հասկացնել, թե ով է ընտանիքի առաջնորդը: 
Կրծողներին պետք է պահել վանդակի կամ ակվարիումի մեջ, այլապես պետք է հրաժեշտ տաք կենցաղային տեխնիկայի բոլոր կոճակներին ու էլեկտրական լարերին: Նրանք կայուն, ուժեղ բույր ունեն եւ զույգերով պահելու դեպքում լավ բազմանում են: Կրծողները հիմնականում գիշերային կյանք են վարում, այնպես որ գիշերը տան մի անկյունից լվող անդադար կրթկրթոցը կարող է ձեզ բավական անհարմարություն պատճառել: 
Կա տարածված սխալ կարծիք, որ ակվարիումային ձկներից հնարավոր չէ ալերգիա ունենալ: Ալերգիան կարող է լինել ինչպես հատուկ ձկների համար նախատեսված չոր կերերից, այնպես էլ

Մինչև մեկ տարեկան երեխան շատ է լաց լինում: Սկզբում լացը նրա միակ միջոցն է` հայտնելու, որ քաղցած է ու սփոփանքի կարիք ունի, ինչ-որ բան անհանգստացնում է իրեն: Բայց երեք ամսականից որոշ բաներ փոխվում են:  Եթե մինչ այդ արթուն ժամանակ նա հիմնականում լաց է լինում, հիմա նրան հետաքրքրում է իր շրջապատում տեղի ունեցողը: Աղեկտուր լացի նոպաները պակասում են, իսկ մայրը սովորում է գրեթե անսխալ գուշակել երեխայի ցանկությունները:

Երեխային երես տալու-չտալու հարցը մտահոգում է ծնողներին հենց առաջին իսկ շաբաթներից, երբ երեխան կերակրելու ընթացքում կամ հանգիստ քնելու փոխարեն լաց է լինում: Երբ գրկում են  նրան և քայլում սենյակում, նա գոնե ժամանակավորապես դադարում է լաց լինել, երբ օրորոց են դնում, ամեն ինչ սկսվում է նորից: Առաջին երկու ամիսներին պետք չէ անհանգստանալ, թե երեխան երես կառնի: Ըստ երևույթին, երեխան վատ է զգում կամ նյարդային գրգռված վիճակում է: Երբ նրան գրկում եք, դա շեղում է ուշադրությունը, իսկ շարժումը` հանգստացնում:

Բացի այդ` ձեր մարմնի ջերմությունն ու թեթև հպումը երեխայի փորիկին նույնպես օգնում են:Եթե անգամ մտածում եք, թե մի քիչ երես եք տվել նրան, ապա 4-5 ամսականում մի քանի օրում կարելի է վերադաստիարակել:

Զգույշ եղեք 3 ամսականում: Այս շրջանում գազերն արդեն երեխային քիչ են տանջում: Նրա

Բոլորդ էլ գիտեք «Կառլսոնը եւ Մանչուկը» հայտնի վիպակի հերոսներին ու հավանաբար հիշում եք, թե ինչպես էր Մանչուկը ծնողներին խնդրում, որ համար շնիկ գնեն. «Եթե ես իսկապես արժեմ հարյուր հազար միլիոն, կարո՞ղ եք ինձ մի քիչ փող տալ, որ ես կարողանամ ինձ համար շուն գնել»: 
Եթե դուք էլ տանը փոքր երեխա ունեք, ապա վաղ, թե ուշ նույնպես նման խնդրանք կլսեք: Հնարավոր է նաեւ ինքներդ սկսեք մտածել այդ մասին, որպեսզի կենդանիների հետ շփումն օգնի երեխայի մեջ զարգացնել այնպիսի հատկություններ, ինչպիսիք են բարությունը, պատասխանատվությունն ու հոգատարությունը:

Ինչի մասին պետք է մտածել

Նախ եւ առաջ անհրաժեշտ է հիշել, որ կենդանին պատկանելու է ոչ միայն երեխային, այլեւ ձեզ, եւ եթե երեխան դեռ փոքր է, ապա նրա խնամքի հետ կապված հոգսերը մեծամասամբ ընկնելու են ձեզ վրա: Նույնիսկ եթե փոքրիկը փորձի պնդել հակառակը: Այդ պատճառով հառաջին հերթին հարցրեք ինքներդ

Փոքրիկ Սոսը շատ է սիրում դիտել «Թոմը և Ջերին», «Դե ~ սպասիրը», «Ռենջերները»: Բայց ծնողները նրան այժմ  արգելւմ են  դիտել «Թոմը և Ջերին», քանի որ փորձել էր փոքրիկ եղբորը կապել աթոռին այնպես, ինչպես դա անում էր մուլտֆիլմի հերոս Թոմը: Սոսի հայրը սկզբում կարծում էր, որ որևէ վատ ազդեցություն մուլտֆիլմը չի կարող ունենալ, բայց հետագայում հասկացավ, որ ավելի լուրջ պետք է կատարել մուլտֆիլմի ընտրությունը:

Ըստ հոգեբան Հասմիկ Հարությունյանի, այսօր շատ են նման ագրեսիվ բովանդակությամնբ մուլտֆիլմերը, որոնց էլ հետագայում փորձում են կրկնօրինակել երեխաները:

Մուլտֆիլմը երեխայի ձևավորման և զարգացման վրա մեծ ազդեցություն կարող է թողնել:Եվ մինչ նրա ստեղծումն ու ներկայացումը, այն պետք է ենթարկվի հոգեբանական քննարկման և վերլուծության: Չնայած խորհրդային տարիների մուլտֆիլմերի զիջում են ժամանակակիցներին վառ գունագեղությամբ ու ֆանտաստիկ հերոսներով, սակայն սրանցում «բարու» կերպարն առանձնահատուկ ընդգծված է ու ընդօրինակելի:

«Ցավոք այսօր երիտասարդ ծնողները աընքան էլ մեծ ուշադրություն չեն դարձնում մուլտֆիլմերի ընտրությանը և

Արդյոք կարելի է երեխային երես տալ փոքր տարիքում. այս հարցը մտահոգում է ծնողներին հենց առաջին շաբաթներից, երբ երեխան կերակրելու ընթացքում կամ հանգիստ քնելու փոխարեն լաց է լինում:

«Երբ գրկում եմ նրան և քայլում սենյակում, գոնե ժամանակավորապես դադարում է լաց լինել, բայց երբ օրորոց եմ դնում, ամեն ինչ սկսվում է նորից»,-ասում է նոր մայրացած Սուսաննան:

Հոգեբան  Իրինա Բաղդասարյանն ասում է, որ փոքրիկների սուտ պատմությունները պետք չէ    սուտ համարել: Նրա խոսքով` երեխան ոչ թե ստում է, այլ իր երևակայությամբ փորձում իրենից մեծերին ինչ-որ բան համոզել, երբեմն` հեքիաթներ պատմել:

4-ամյա Աշոտիկի մայրը պատմում է, որ իր տղան անընդհատ հորինում է չեղած բաներ:

«Երեկ խաղի ժամանակ ընկերոջն ասում էր, որ ինքը դպրոց է գնացել, դպրոցը գտնվում է այսինչ վայրում, իրեն դպրոց է տարել հայրը, ճանապարհին մեքենա են գնել և նմանատիպ շատ ուրիշ բաներ»,- պատմում է Աշոտի մայրը:

Հոգեբանը բացատրում է, որ երեխայի ուղեղը ժամանակի ընթացքում ավելի ճկուն է դառնում: Երբեմն նա, հասկանալով իր սխալի հետևանքները, սկսում է ստել, իրականությունը թաքցնել:

Եթե ցանկանում եք, որ տնային կենդանին չդառնա փոքրիկի հերթական խաղալիքներից մեկը, եւ նա լիարժեք մասնակցի կենդանու դաստիարակության ու խնամքի հետ կապված հոգսերին, ապա պետք է համբերել մինչեւ երեխայի 5-6 տարին լրանալը: Այս տարիքի երեխաներին ամենից հարմար են ծովախոզուկներն ու համստերները: Նրանց կարելի է պահել ձեռքի մեջ, շոյել, ինչը չափազանց կարեւոր է փոքրիկի համար: Այս կենդանիները դիմացկուն են եւ խնամքի հատուկ պայմաններ չեն պահանջում:

8-9 տարեկան հասակում երեխան արդեն կարող է ինքնուրույն հոգ տանել գորտերի, ճագարների, սպիտակ մկների ու առնետների,