― Վա՜յ, մայրի՛կ ջան, տե՜ս,
Բակն ու դուռը լի
Ինչքա՜ն սպիտակ
Թիթեռ է գալի...

Էսքան շատ թիթեռ
Չեմ տեսել ես դեռ։

Թռի-վռի 
Մի ճպուռ, 
Ողջ ամառը 
Շուռ ու մուռ, 
Երգեց, ճռռաց. 
Ճռճռաց: 
Մին էլ, ըհը՜, 
Ձմեռը, 
Փռեց իրա 
Թևերը. 
Բացեց գորգը 
Սպիտակ, 
Դաշտերն առավ 
Ձյունի տակ: 
Անցան պայծառ օրերը, 
Էլ ո՞ րն ասեմ, 
Էլ ո՞ րը, 
Երբ ամեն մի

Սով էր, սով էր մկստան, 
Կատվի ձեռքից լկստան
Գզիրն ընկավ դռնեդո´ւռ 
Էլ չթողեց տուն-կտուր 
Ջահել ահել գեղովի, 
Կանչեց , բերեց ժողովի՝
Թէ ինչ անեն, որ կատվեն 
Մի հնարքով ազատվեն :
Եկան գյուղի ջոջերը
Երկար բարակ պոչերը, 
Մասնակցեցին խորհրդին, 
Մի մուկ խոսեց իր հերթին, 
-Լսե´ ք, մկներ, ցեղակից ,

Քամի

Քամի, քամի, այ քամի,
Քեզ անձրևը ի՞նչ կանի,
Կանաչ դաշտում դու խաղա,
Աղացն ալյուր թող աղա,
Որ ալյուրից սպիտակ
Տատը թխի կարկանդակ:


Տղաների ու աղջիկների մասին

Գիտե՞ք ինչից են պատրաստված
Տղաները երես առած.
Ծույլ խխունջից, գորտից կանաչ,
Ու շլդիկից երկարականջ:
Ա՛յ թե ինչից են պատրաստված
Տղաները երես առած:

Արև՛, արև՛, ե՜կ, ե՜կ,
Զիզի քարին վե՜ր եկ.
Սև֊սև ամպեր հեռացեք,
Արևին ճամփա տըվեք։
Թողեք թող գա նա մե՜զ մոտ,
Դրա լույսին ենք կարոտ.
Կարմի՛ր արև ե՜կ, ե՜կ,

Մի ամլիկ գառ 
Իրեն համար 
Ջուր էր խմում առվակից. 
Մեկ էլ դեմի ձորակից 
Գայլն է կտրում վեըեւը, 
Խոսքին տալով էս ձեւը. 
- Էս ի՞նչ լրբություն, 
Ի՞նչ հանդգնություն. 
Ա՜յ, դու փսլնքոտ, 
Ոչխարի լակոտ,