Ազատ աստվածն այն օրից,
Երբ հաճեցավ շունչ փչել,
Իմ հողանյութ շինվածքին
Կենդանություն պարգևել.
Իմ Փոքրիկ
հայ մայրերի ուղեցույց
Ազատ աստվածն այն օրից,
Երբ հաճեցավ շունչ փչել,
Իմ հողանյութ շինվածքին
Կենդանություն պարգևել.
Արթնացե՜լ եմ, արթնացե՜լ,
Անուշիկ եմ ես դարձել,
Պուպուշիկն եմ մայրիկի,
Ուզում եմ՝ նա ինձ գրկի։
Գարունը այնքա՛ն ծաղիկ է վառել,
Գարունը այնպե՛ս պայծառ է կրկին.
- Ուզում եմ մեկին քնքշորեն սիրել,
Ուզում եմ անուշ փայփայել մեկին։
Ես ռետինն եմ, ռետինը,
Լավ իմացեք իմ գինը․․․
Ամպիկ է ծնել արփին,
Ամպիկն էլ՝ կաթիլ,
Կաթիլը պաղել ճամփին,
Դարձել է փաթիլ:
Սիրուն, անմեղ ի՛մ գառնուկ,
Բուրդդ սպիտակ ու փափուկ,
Դաշտ վազելով ու արոտ՝
Մորդ քաշում ես կարոտ․
Մայրի՛կ, դու չես ծերացել,
Այլ թոռներդ են շատացել։
Նոր է տարիդ բոլորել,
Դու քայլել ես սովորել:
Մի՛ վախենա, քայլ արա,
Դու իմ պստիկ, ժիր Արա: