Գիտնականները նշել են տավարի մսի պատրաստման ամենաառողջ եղանակը

Տավարի միսը մարդկանց սննդակարգի անբաժանելի մասն է, և նրա պատրաստման եղանակը կարող է նշանակալի ազդեցություն ունենալ ինչպես առողջության, այնպես էլ համի վրա։

Վերջերս հրապարակված չինացի գիտնականների նոր ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ վակուումային պատրաստման մեթոդը հանդիսանում է ամենաառողջ և արդյունավետ տարբերակը տավարի մսի համար։

Ուսումնասիրությունը, որը հրապարակվել է Journal of Agricultural and Food Chemistry-ում, համեմատել է մսի պատրաստման երեք հիմնական եղանակ՝

  • Վակուումային պատրաստում

  • Ջրով եփում

  • Տապակում

Գիտնականները վերլուծել են մսի մեջ տեղի ունեցող սպիտակուցային փոփոխությունները՝ հատկապես օքսիդացման մակարդակները, որոնք ազդում են մարսողության և սննդարար արժեքի վրա։ Պարզվել է, որ տապակված միսն ունի ամենաբարձր օքսիդացման մակարդակը, որին հաջորդում է եփածը։ Իսկ ամենաքիչ օքսիդացվածը եղել է վակուումով պատրաստված միսը։

Ինչու է վակուումային միսը ավելի հեշտ մարսվում

Մարսողական փորձարկումների արդյունքում պարզվել է, որ վակուումով պատրաստված միսը արձակում է ամենաշատ և բազմազան պեպտիդները։ Այս պեպտիդները սպիտակուցների քայքայման արդյունք են և կարևոր են մարդու օրգանիզմում սպիտակուցների արդյունավետ յուրացման համար։

  • Վակուումով պատրաստված միս՝ 34.97% մարսողականություն

  • Ջրով եփած միս՝ 27.59%

  • Տապակած միս՝ 24.36%

Այս տարբերությունը պայմանավորված է ցածր ջերմաստիճանով և թթվածնի գրեթե բացակայությամբ, ինչը նվազեցնում է սպիտակուցների վնասը և օգնում է պահպանել մսի կառուցվածքը։

Ինչպես է պատրաստվում վակուումային միսը

Գիտնականների կողմից խորհուրդ տրված մեթոդը ներառում է հետևյալ քայլերը․

  1. Միսը տեղադրվում է հերմետիկ փակվող պլաստիկ տոպրակի մեջ։

  2. Այն դրվում է ցածր ջերմաստիճանի (մոտ 60°C) տաք ջրի մեջ։

  3. Պատրաստման ընթացքը տևում է մի քանի ժամ՝ կախված կտորի հաստությունից։

Այս մեթոդը թույլ է տալիս ստանալ նուրբ, հյութալի, և հավասարաչափ եփած սթեյք, որը չի կորցնում իր սննդարար նյութերը։

Այսպիսով՝ եթե ցանկանում եք տավարի միսն ընդունել առավել օգտակար և մարսվող տեսքով, ապա արժե նախապատվությունը տալ վակուումային պատրաստման մեթոդին։ Այն ոչ միայն նվազեցնում է աղեստամոքսային բարդությունների առաջացման ռիսկը, այլ նաև բարելավում է մսի համային հատկությունները՝ առանց ավելորդ յուղի կամ խիստ ջերմային մշակման։