Թե գարուն է նախշ-նախշուն,
Նա ինչե՞ր է մեզ բաշխում.
– Ծիլ ու ծաղիկ, կանաչ խոտ,
Ալ ու ալվան վարդ շաղոտ:

Դու այսօր այնքան մաքո՜ւր ես, Մասի՜ս,
Գույներդ այնպես ջի՜նջ են, նրբերա՜նգ,
Ասես չես նյութված քար ու ավազից,
Այլ ջրաներկով գծված ես բարակ:

***

Ձմեռն արդեն վերջանում է,

Ձյունը բակի, տե՛ս, հալչում է:

Ձնծաղիկը մեղմ ժպտում է,

Գարնան մուտքը ավետում է:

Իմ պապիկը գործասեր
Ամեն անգամ ինձ կասեր.
– Թե դաս ունես` սովորի,
Թե գործ ունես` կատարի,
Օրը կանցնի, կգնա,
Ինչ որ չանես` կմնա:

Ու մի օր էլ կտեսնես,
Ընկերներից ետ կընկնես:
Դու տղա ես, ժիր տղա,
Գործը քեզնից թող դողա,
Աշխարհը մի խոսքի է,
Ժամանակը ոսկի է:

ԻՄ ՏԻԿՆԻԿԸ

Տիկնիկ ունեմ՝ շատ խելացի, 

Թողնեմ մենակ՝ նա չի լացի: 

Ուր էլ տանեմ ցրտին, շոգին, 

Ինչ էլ անեմ՝ չի բողոքի:

Թե տխրում եմ, անմիջապես
Մայրիկիս մոտ եմ վազում,
Թե ուրախ եմ, հրճվանքս ես
Մայրիկիս հետ եմ կիսում: