Լինում է մի սար,
Էն սարում մի ծառ,
Էն ծառում փըչակ,
Փըչակում մի բուն,
Հիշողություն․ բանաստեղծություն
Ծիծեռնակը բույն էր շինում,
Ե՛վ շինում էր , և՛ երգում,
Ամեն մի շյուղ կպցնելիս՝
Առաջվա բույնն էր հիշում:
Ծիծեռնակին․ բանաստեղծություն
Դու կապուտակ ծովով արի,
Թեթև, թեթև թևով արի,
Ծովի փրփուր լանջով արի,
Գարնան երգով, կանչով արի։
Այգեստան․ բանաստեղծություն
Պարտեզ ունեմ մրգաշատ,
Նուռ կա, ծիրան ու փշատ,
Դեղձ կա, խնձոր ու խաղող,
Տանձ, սերկևիլ ոսկեկող:
Թե ամառը ինձ հյուր գաս,
Կուտես բալ, թութ ու կեռաս:
Թե աշնանը մրգածոր,
Սերկևիլ, նուռ ու սալոր:
Մրգի բույր կա ամեն տեղ,
Համո՜վ, քա՜ղցր ու հյութե՜ղ:
Պարտեզ չէ, այլ՝ այգեստան,
Անունը՝ Հայք-Հայաստան:
Հենրիկ Բաբաջանյան
Իմ փոքրիկը լուսերես․ բանաստեղծություն «Իմ փոքրիկ»-ի ընթերցողից
Իմ փոքրիկը լուսերես
Կաթ է ուտում ճիշտ այսպես՝
Աչուկները վեր պարզում,
Թաթիկով ամուր բռնում։
Չորս եղանակ․ բանաստեղծություն
Թե գարուն է նախշ-նախշուն,
Նա ինչե՞ր է մեզ բաշխում.
– Ծիլ ու ծաղիկ, կանաչ խոտ,
Ալ ու ալվան վարդ շաղոտ: