Դարեր ի վեր աշխարհի բոլոր հնագույն պատումներում ջուրը սրբացվել է: Երկար կարելի է օրինակներ բերել, բայց առավել կարևոր են պատճառները: Մի շարք հետազոտություններ ջրի մասին պարզապես ֆանտաստիկ բացահայտումներ են անում: Եվ դրանցից յուրաքանչյուրը քողազերծում է մեր կյանքի յուրահատկությունները:
Ջուրը ունի հիշողություն
Պարզվում է, որ ջուրն ունի հիշողություն, ընդորում՝ կարճաժամկետ ու երկարաժամկետ: Ջուրն իր մեջ
Այս բացառիկ հատկությունը ցույց է տալիս, որ դրական զգացմունքները, այդ թվում՝ մտքերը, ազդում են ջրի կառուցվածքի վրա՝ դրան է՛լ ավելի դրական հատկանիշներ հաղորդելով:
Ջուրն էլ է լինում կենդանի ու մեռած
Ժամանակակից տեխնոլոգիաները թույլ են տալիս խմելու ջուր ստանալ գրեթե ցանկացած որակի ջրից: Իհարկե, տեխնոլոգիաներն էլ են տարբեր: Ամենաէժան, ուրեմն նաև անբարեխիղճ արտադրողների համար ամենաընդունելի մոտեցումը ջրի զտումն է, ինչի արդյունքում դրանից հեռացվում է ամեն ինչ, բացի ջրածնի 2 և թթվածնի 1 ատոմներից: Այսպիսի ջուրը համարվում է անկենդան և նույնիսկ վնասակար է առողջության համար, քանի որ դրա երկարատև օգտագործումն օրգանիզմից լվանում-տանում է անհրաժեշտ աղերը՝ թուլացնելով հատկապես հենաշարժական համակարգը:
Եթե վերադառնանք ջրի հիշողությանը, պետք է հավելել, որ ազդակների նկատմամբ ընկալողունակ է կենդանի ջուրը, այսինքն այն, որը պահպանում է բնությունից մեզ պարգևած բաղադրիչների կազմը: Այդպիսին է աղբյուրի մաքուր, չզտված ջուրը:
Դե հիմա պատկերացրեք, թե ինչպես է ձեր փոքրիկը խմում բնությունից պարգևած կազմը պահպանած մաքուր աղբյուրի ջուրը, որը հզորացած է մայրիկի «անո՛ւշս, քեզ շատ եմ սիրում» ֆանտաստիկ լիցքերով…
Ձեր փոքրիկն այսուհետեւ այնպիսի պաշտպանության տակ է, որը չի խարխլվի որեւէ բացիլից: