Հանելուկներ

Կա մի կենդանի`

Գլխին հսկա ծառ,

Կտրում, անցնում է

Դաշտ, անտառ ու սար:

/Եղջերու/

Սրի պես կտրում է,
Հրի պես շողում,
Ծնվում է ամպից,
Մեռնում է հողում:

Գալիս է փաթիլ-փաթիլ`

ուրախ, պարելով,

Գնում է կաթիլ-կաթիլ`

արցունք թափելով:

Ձյուն 

Մի թռչուն կա կչկչան,
Պոչը երկար, տմբտմբան,

Հագնում է կանաչ ու շքեղ շորեր

Եվ զարդարում է հողագունդը մեր,

Զարթոնք է բերում սարին ու դաշտին՝

Զուգում, պճնում է անտառ ու այգի:

                                          /Գարուն/

Ծնվում է ու մեծանում,
Հենց նույն օրն էլ` մահանում,
Հետո նորից կյանք առած
Պայծառ շորեր է հագնում: