Ըստ հոգեբանների` պատիժը երեխայի` իր արարքների համար պատասխանատու լինելու վրա որևէ կերպ չի ազդում: Երբ երեխային պատժում եք, նա դառնում է կամ չափազանց զիջող կամ չափազանց համառ, երբեմն էլ պարզապես քինախնդիր:

Մանկական  տարիքում հարվածը, օրինակ, հետույքին կամ որեւէ այլ էրոգեն գոտու, կարող է փոքրիկի մտքում խառնել ցավի ու հաճույքի զգացողությունները:

Ծնողներին հավասարակշռությունից հանում են հատկապես մանկական կամակորությունները:  Դրան դժվար է դիմանալ անգամ տանը, ուր մնաց փողոցում, երբ բոլորը ձեզ են նայում: 

Երեխաներն ընտանիքի «թույլ» կետերն են, ամենից խոցելի եւ առավել շատ ենթակա տարատեսակ վտանգների: Նրանց անվտանգությունը խնդիր է բոլոր ծնողների համար:

Հոգեբաններից շատերը դեռ վիճաբանում են այս թեմայի շուրջ, քանի որ նրանց մի մասը պնդում  է, որ փոքրիկին միայն պետք է գովաբանել և ոչ մի դեպքում չկոպտել, մինչդեռ մի մասը կարծում է, որ պատիժը նույնպես մտնում է հարմոնիկ դաստիարակության մեջ:

Շատերը երեխայի դաստիարակության գործում  ծնողների խստությունը կարևոր նախապայման են համարում:  Սակայն չի կարելի երեխային ստիպել որոշ բաներ անել, անգամ եթե կարծում եք, որ դա նրա իսկ օգտին է:  

Սեքսի մասին երեխաների հարցերից ծնողներն ամենից շատ են վախենում: Նույնիսկ ինքնավստահ ծնողների լեզուն  շատ հաճախ կապ է ընկնում եւ անհարմար վիճակի մեջ են ընկնում,

Հայրիկի դերը փոքրիկի կյանքում անհնար է չգնահատել, բայց ոչ բոլոր հայրիկներն են դրան անհրաժեշտ ուշադրություն դարձնում: Երբեմն մայրիկը պետք է նպաստի հայրիկի և փոքրիկի փոխհարաբերություններին: Ահա 10 խորհուրդներ, որոնք կնպաստեն հաստատել լավ հարաբերություններ փոքրիկի հետ.