Սեւանա լիճը

Սեւանա լիճը, գիտես,

Ամռան տապին զովացնող

Ու դասերի ավարտին

Մեզ իր լայն գիրկը կանչող

Ժամանցի վայր չէ միայն:

Մեր գեղամա թագուհին,

Որ բազմել է մեր ճամփին,

Գետերից է միշտ սնվում

Ու սնում է գետերին:

Այն միակն է Կովկասում,

Համարվում է եզակի,

Իր քաղցրահամ ջրերով,

Վերածվել է ամբարի:

Ու մենք ամեն առավոտ

Մեր տան ծորակը բացում

Ու այդ հսկա ամբարից,

Մեր բաժին ջուրն ենք խմում:

Իմ փոքրիկ