Հայկական ավանդապատումներ. թե ինչպես Աստված հայերին տվեց Հայաստանը

Ասում են, թե երբ Աստված ստեղծում է բոլոր ցեղերին ու ազգերին, դրանից հետո սկսում է երկրներ բաժանել նրանց: Մինչև գալիս է հայի հերթը, արդեն բաժանված էր ամբողջ աշխարհը, և մնացել էր մի քարքարոտ հողակտոր միայն: «Ինչպե՞ս պիտի ապրեք այս չոր ապառաժների վրա»,- կարեկցանքով հարցնում է Աստված հային:

«Ոչինչ, Տեր, դու դուր, մենք մի կերպ գլուխներս կպահենք»,- պատասխանում է հայն Աստծուն: Եվ Աստված մնացած քարքարոտ հողակտորը տալիս է հային: Ստանալով իր բաժին երկիրը` հայն անմիջապես գործի է անցնում: Քարերը մաքրելով և առատ քրտինք թափելով` նա Աստծո տված քարաստանը շենացնում, դարձնում է բուրաստան:

 

«Հայկական ավանդապատումներ», Երևան, 2009թ.