Խոնավ քամին ծովից պոկված,
Պարիսպ տեսավ իր դեմ-դիմաց,
Ասաց.- Գիտե՞ս, թե ես ո՞վ եմ,
Ես քեզանից էլ ուժով եմ,
Դե սպասիր մի հարվածով
Ու սուլոցով զարկվեց պատին,
Բայց ջուր դառած
Մնաց սառած
Մեծ պարսպի կուռ ճակատին:
Ով իր ուժին լինի վստահ,
Եվ ոչ ոքի չի սպառնա:
Մկրտիչ Կորյուն