Ի՞նչ է անհրաժեշտ երեխային ինքնավստահ լինելու համար

Ի՞նչ է անհրաժեշտ երեխային ինքնավստահ լինելու համար

Ինքնավստահությունը երեխաների զարգացման կարևոր հիմնասյուներից է։ Այն օգնում է նրանց հաղթահարել խոչընդոտները, նախաձեռնողական լինել և ձևավորել առողջ սոցիալական հարաբերություններ։

Ինքնավստահ երեխաները ավելի լավ են հաղթահարում սթրեսային իրավիճակներն, ունեն ավելի կայուն հոգեվիճակ և կարողանում են պաշտպանել իրենց շահերը։ Ահա այն հիմնական գործոնները, որոնք անհրաժեշտ են երեխայի ինքնավստահության ձևավորման համար։

1. Անպայմանական սեր և ընդունում

Երեխան պետք է զգա, որ սիրված է առանց պայմանների։ Երբ ծնողը, դաստիարակը կամ խնամակալը երեխային սիրում է այնպիսին, ինչպիսին նա կա, և ընդունում է թե՛ ուժեղ, թե՛ թույլ կողմերը, երեխան ներքին խաղաղություն և կայունություն է ձեռք բերում։

2. Դրական գնահատական և խրախուսում

Ի տարբերություն գովեստի, որը հաճախ կենտրոնանում է արդյունքի վրա («Դու լավն ես, որովհետև բարձր գնահատական ստացար»), խրախուսումը կարևորում է ջանքը և գործընթացը («Դու իսկապես շատ ես աշխատել, և դա հիանալի է»): Սա երեխային սովորեցնում է գնահատել սեփական առաջընթացը՝ անկախ արդյունքից։

3. Ինքնուրույնության հնարավորություն

Երեխան պետք է ունենա հնարավորություն որոշումներ կայացնելու և պատասխանատվություն կրելու իր արարքների համար՝  տարիքին համապատասխան։ Օրինակ՝ թույլ տվեք ընտրել, թե ինչ հագնի, ինչպես դասավորի իր գրքերն ու խաղալիքները։ Այսպիսի փոքր ազատությունները մեծ ազդեցություն ունեն։

4. Սխալների հանդեպ դրական վերաբերմունք

Ինքնավստահ երեխաները չեն վախենում սխալվելուց, քանի որ գիտեն՝ սխալը սովորելու մի մասն է։ Եթե մեծահասակները երեխային միշտ կշտամբում են սխալի համար կամ փորձում են խուսափել դրանցից, երեխան սկսում է կասկածել իր կարողություններին։

5. Մարդկանց հետ առողջ հարաբերությունների ստեղծում

Երեխայի ինքնավստահության զարգացման վրա մեծ ազդեցություն ունեն հարազատների, ընկերների և ուսուցիչների հետ հարաբերությունները։ Հարգալից, աջակցող և դրական միջավայրը հիմք է երեխայի ինքնագնահատականի բարձրացման համար։

6. Սեփական ուժերի զգացողության զարգացում

Երբ երեխան տեսնում է, որ կարող է հաղթահարել խնդիրներ, լուծել հարցեր, սովորել նոր հմտություններ, նա սկսում է վստահել սեփական ուժերին։ Փոքր քայլերով՝ ձեռագործ աշխատանք, խաղերի ավարտում, դպրոցական առաջադրանքներ կատարելը օգնում են ձևավորել այդ զգացողությունը։


 

Այսպիսով` երեխայի ինքնավստահության ձևավորումը երկարաժամկետ և զգայուն գործընթաց է։ Դա պահանջում է սեր, համբերություն, հասկացում և աջակցություն։ Երբ երեխան հավատում է իր ուժերին, նա պատրաստ է դիմակայել կյանքի մարտահրավերներին՝ առողջ հոգեբանությամբ և բաց մտածողությամբ։