Այն ի՞նչ իր է՝ դրված տան մեջ,
Որ պատկերդ ես տեսնում իր մեջ:
/Հայելի/
Այն ի՞նչ իր է՝ դրված տան մեջ,
Որ պատկերդ ես տեսնում իր մեջ:
/Հայելի/
Գեղեցիկ է ու բարետես՝
Գլխին մի փունջ սանրի պես,
Երբ նստում է, դադար առնում,
Իր անունն է միշտ կրկնում:
/Հոպոպ/
Ամբողջ օրը քուն չունի,
Լայն դաշտերում տուն չունի,
Ծաղկից ծաղիկ է թռչում,
Փեթակ ունի, բուն չունի:
(Մեղու)
Գիշերով է նա լույս տալիս,
Եվ ապրում է ճիշտ մեկ ամիս,
Կիսվում է նախ եւ նորանում,
Կլոր դեմքով՝ աշխարհ գալիս:
(Լուսին)
Թռչուն անթեւ ու անփետուր,
Բայց շրջում է նա ամենուր,
Նրա համար սահման չկա
Ոչ գետ ու ծով, ոչ լեռ, բլուր:
Մարդուն մոտիկ ու մտերիմ՝
Կենդանի է հավատարիմ,
Հսկում է նա փողոց ու բակ,
Չի ընդունում ոչ մի կաշառք:
/Շուն/
Մի օձ կա մեծ, գույնը կապույտ,
Հա գնում է պտույտ-պտույտ,
Նրանով են սնվում անվերջ
Ծառ ու ծաղիկ, խոտ ու առվույտ:
Քեզ տանում է վեր ու վար՝
Ինչպես հմուտ նավավար,
Թե իր կոճակը սեղմես,
Քեզ դարձնում է նա ... ավար:
/Վերելակ/