Գեղեցիկ է ու բարետես՝

Գլխին մի փունջ սանրի պես,

Երբ նստում է, դադար առնում,

Իր անունն է միշտ կրկնում:

 

 

                                     /Հոպոպ/

Ամբողջ օրը քուն չունի,

 

Լայն դաշտերում տուն չունի,

 

Ծաղկից ծաղիկ է թռչում,

 

Փեթակ ունի, բուն չունի:

 

                                                               (Մեղու)

 

Գիշերով է նա լույս տալիս,

 

Եվ ապրում է ճիշտ մեկ ամիս,

 

Կիսվում է նախ եւ նորանում,

 

Կլոր դեմքով՝ աշխարհ գալիս:

 

                                                              (Լուսին)

 

Թռչուն անթեւ ու անփետուր,

 

Բայց շրջում է նա ամենուր,

 

Նրա համար սահման չկա

 

Ոչ գետ ու ծով, ոչ լեռ, բլուր:

Մի օձ կա մեծ, գույնը կապույտ,
Հա գնում է պտույտ-պտույտ,

Նրանով են սնվում անվերջ
Ծառ ու ծաղիկ, խոտ ու առվույտ:

Այլ հոդվածներ …