Ռետինը․ բանաստեղծություն

Տանը լինի, դպրոցում,

Ճշտասեր եմ իմ գործում:

Հենց որ տեսնեմ սխալ բան,

Տեղնուտեղը կուլ կտամ:

Ա՛յ, հենց երեկ իմ տերը

Փռել էր իր թղթերը,

Նկարում էր ու գրում՝

Իբր դաս է սովորում:

Մեկ էլ ճչաց․

- Օգնեցե՛ք,

Սխալներից փրկեցե՛ք:

Վրա հասա և իսկույն

Մի այծ կերա կարմրագույն,

Մի քանի ուղտ,

Ձմերուկի մի մեծ ծառ,

Սխալ գրված հինգ-վեց բառ,

Կոտոշավոր երեք գայլ,

Հետո բառեր այլևայլ:

Բայց մի բան էլ ասեմ ձեզ՝

Չեմ մեծանում մարդու պես:

Շատ ուտելն ինձ վատ է, վատ՝

Բարակում եմ անընդհատ:

Յուրի Սահակյան