Մեր այբուբենը․ բանաստեղծություն

Դուռ է փրկության,

Ելք, երբ հույս չկա,

Զարթոնքի նվագ:

Էությունն է մեր,

Ընթացքն ու ուղին,

Թագ ու զորավար,

Ժողովող մի կանչ,

Իմաստուն խորհուրդ,

Լինելու հնար:

Խարիսխը նավի,

Ծառը դպրության,

Կնիքն ինքնության,

Հացն հանապազօր հայի սեղանի,

Ձիրքերի հնձան:

Ղողանջը երգի, ղեկն ընթացքի,

Ճեմարան ճառի,

Մարզարան մտքի, մատյան հավատքի,

Յուղ անմար ջահի:

Նախահիմքն է մեր,

Շողը մեր հույսի,

Ոգին մեր ճարտար.

Չինարին այգու,

Պարիսպը մեր տան,

Ջրաղացն արդար:

Ռումբն է մեր ռազմի,

ռունգը բնազդի,

ռահվիրան կյանքի,

Սերն ու սիրտն է մեր,

սերմը միշտ ծլող,

Վեմ ու վիմագիր:

Տունը ցամաքում,

տապանը ջրում,

Րոպեն սլացքում,

Ցորյանը արտում,

Ուղին անհայտում,

Փառքը սխրանքում:

Քիստն է ու քաղն է մեր,

քանքար ու քնար,

քարավան ու ափ,

ԵՎ

Օջախն անմար,

օժիտն անհատնում

Ֆե-ից մինչև Այբ:

Գևորգ Էմին