Մեղուն

Պզան, պզան, պզպզան,

Պստիկ մեղու տզտզան,

Դաշտ ու հովիտ կշրջես,

Բարձր սարեր կթռչես,

Սուսան, սմբուլ կծծես

Ու ոտքերով թավամազ

Փոշի առած՝ տուն կգաս։

Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ,

Ահա այսպես

Հաչում եմ ես,

Հաֆ-հա՛ֆ, հաֆ-հա՛ֆ: 

Ձմեռ պապի, Կաղանդ պապի,

Դե շուտ սահնակդ զարդարի,

Եղնիկներով ուրախ, բարի,

Նվերներով պարկերդ լի,

Արագ-արագ մեր տուն արի:

ԱՄՊՆ ՈՒ ՍԱՐԸ

Ամպը եկավ, նստեց սարին,

Նստեց սարի սուր կատարին։

-Լսի՛, պապի՛, ասաց նրան,

Լավ օրերդ անցան, կորան:

Քիթիկը շատ, շատ էր տխուր,

Բերանն ասաց.

-Ինչու՞ ես լուռ:

Քիթիկն ասաց.

-Ինչքա՞ն մնանք թե դու, թե ես այսպես մենակ:

Աչիկները երկու հատ են,

Ականջները երկու հատ են,

Երկու հատ են ոտքը, ձեռքը,

Իր զույգն ունի ամեն մեկը:

Ա՜յ փոքրիկներ, ա՜յ սիրուններ,―
Ասավ քամին տերևներին,―
Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ,
Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։