Զգո՜ւյշ խոսիր Հայաստանում.-
Այստեղ ամեն գագաթ ու ձոր,
Արձագա՜նք է տալիս հզոր
Եվ քո խոսքը հեռո՜ւ տանում...
Թե բարի են խոսքերը քո,
Զգո՜ւյշ խոսիր Հայաստանում.-
Այստեղ ամեն գագաթ ու ձոր,
Արձագա՜նք է տալիս հզոր
Եվ քո խոսքը հեռո՜ւ տանում...
Թե բարի են խոսքերը քո,
Ես իմ անուշ Հայաստանի արեւահամ բառն եմ սիրում,
Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,
Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բո՛ւյրը վառման,
Ու նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պա՛րն եմ սիրում:
Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,
Արեւն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,
-Ոտքերս հաստ են, պոչս` կարճ,
Ինձ միք կոչի սարի արջ…
Մարմնով գուցե քիչ կոպիտ,
Սակայն ունեմ քնքուշ սիրտ,