Մենք տանն ունենք ծիծաղելի,
Տարօրինակ մի հայելի,
Կանգնում եմ ես նրա դիմաց,
Ժպտում է ինձ կամաց-կամաց:
Մեկ լեզու է վրաս հանում,
Մեկ էլ տեսար` աչքով անում,
Մենք տանն ունենք ծիծաղելի,
Տարօրինակ մի հայելի,
Կանգնում եմ ես նրա դիմաց,
Ժպտում է ինձ կամաց-կամաց:
Մեկ լեզու է վրաս հանում,
Մեկ էլ տեսար` աչքով անում,
Ուլիկն հագավ վագրի մորթի
Ու վազ տվեց դաշտը մոտի,
Սուր դնչիկով փորեց հողը,
Իրար խառնեց խոտն ու ցողը:
Հենց որ եկավ գիժ մարտը,
Այծը գնաց իր արտը,
Մեկ էլ եկավ մի աղվես.
«Ինչ ես անում քեզ ու քեզ,
Եկ միասին վար անենք,
Արտը ցանենք ու հնձենք»:
Մի աղվես բռնեց վագրը մի անգամ,
Աղվեսը ասաց.- Լսիր, բարեկամ,
Տեսնում եմ դու լավ ախորժակ ունես,
Միտքդ ուրիշ է, բայց սխալվում ես,
Աստված ինձ կարգեց գազանների տեր,
Իսկ դու փորձում ես հիմա ի՞նձ ուտել,
Ձմռան ցրտին մի ծիտիկ
Թռչկոտում էր` ճիկ-ճիկ-ճիկ,
Հետն էլ ասում.- Գարուն գա,
Ես կգործեմ տաք գուլպա:
Մի բարկացրեք մրջյունին
Փոքրիկ մրջյունն` ահագին,
Ծանր մի հասկ շալակին,
Տեսեք ինչպես է գալիս,
Ծուռ ոտքերին զոռ տալիս:
-Թեկուզ գնամ ես ձեռից,
Չեմ հեռանա իմ բեռից: