Մի անգամ աստղերը հավաքվեցին իմի, և նրանցից ամենածերերն ասացին.
- Մենք բազում ենք ու շատ: Ուրեմն ինչու՞ չենք կարողանում լուսավորել ցերեկն ու գիշերը արեգակի և լուսնի նման:
- Որովհետև միաբանությամբ չենք վարվում,— պատասխանեց մեկը:
Եվ որոշեցին, նախ, հալածել ու փախցնել արեգակին: Միայն թե, երբ լուսինը ծագեց, հաղթվելով նրանից՝ աստղերն ասացին.
- Եթե մենք լուսնի լույսից այսպես աղոտացանք, ապա ի՞նչ կլինենք, եթե արևը ծագի:
Զղջացին աստղերը և խոստովանեցին իրենց պարտությունը:
Հեղինակ՝ Մխիթար Գոշ