«Խոսող ձուկը»․ Հովհաննես Թումանյան
1
Լինում է, չի լինում՝ մի աղքատ մարդ։ էս աղքատ մարդը գնում է դառնում մի ձկնորսի շալակատար։ Օրական մի քանի ձուկ է աշխատում, տուն բերում, նրանով ապրում են ինքն ու կնիկը։
1
Լինում է, չի լինում՝ մի աղքատ մարդ։ էս աղքատ մարդը գնում է դառնում մի ձկնորսի շալակատար։ Օրական մի քանի ձուկ է աշխատում, տուն բերում, նրանով ապրում են ինքն ու կնիկը։
Լինում է, չի լինում, մի աքլոր է լինում։
Կար չկար մի կապիկ կար, աշխույժ ու ժիր, ինչպես բոլոր կապիկները։
Ժամանակով մի մարդ ու մի կնիկ են լինում։
Էս մարդ ու կնիկը իրար հավանելիս չեն լինում։
Մի խեղճ այրի էր ապրում իր մինուճար որդու հետ։ Տղան շատ լավ ջութակ էր նվագում, բայց, աղքատությունից ստիպված՝ հարուստ պանի մոտ խոզարած էր դարձել։
Բամբուկենիների մեջ ապրում էր պանդաների ընտանիքը՝ հայր պանդան, մայր պանդան և դուստր պանդան։ Երբեմն փոքրիկ պանդան ձանձրանում էր և շատ էր ուզում ընկերներ ունենալ։