Լինում է, չի լինում՝ մի աքլո՛ր է լինում: Էս աքլորը քուջուջ անելիս մի ոսկի է գտնում: Կտուրն է բարձրանում, ձեն է տալիս.

Մի օր հայտնի ճանապարհորդ Ջիովանի Պերդիջիորնոն հասավ մի քաղաքի, որտեղ տների բոլոր անկյունները կլորավուն էին, իսկ գեղեցիկ տանիքները կորաձև էին վեր խոյանում։ Սրանկյուն տներից զուրկ այդ քաղաքում ցանկապատների ողջ երկայնքով գեղեցիկ վարդեր էին աճում։

Մի լույս երկիր կա սարերը գրկած,

Հովին ու ջրին է նա ընկեր դարձած։

Լույս-հույս զավակներ ունի նա ծնած,

Որ կռվում են խավարի դեմ աղոթքներ դարձած։

Կար-չկար մի կոշկակար: Նա ընդհանրապես շատ քիչ գումար էր վաստակում: Եվ մի օր էլ այն աստիճանի է աղքատանում, որ մեկ զույգ կոշիկ կարելու համար ունենում է միայն մեկ կտոր կաշի:

Կար-չկար մի երիտասարդ, որ մի օր ցանկացավ ամուսնանալ և դիմեց ծնողներին՝ օրհնություն ստանալու համար:

Երբ քաղաքի լույսերը քնեցին և գիշերվա լռությունն արթնացավ, լուսնի մի բարալիկ շող ճկվելով ու բեկվելով ներս սահեց մի փակ պատուհանի փայտե փեղկերի արանքից։  Թեթև քամի փչեց, և մի քանի ժամ առաջ նկարված Թիթեռնիկ-միթեռնիկի քթիկին ծաղկափոշի թափվեց: