Թուխպն ամպին ասաց.- Ամպ,
Դու ձի դարձիր, ես էլ՝ թամբ:
Այն ամպիկը գորշ ու թաց
Դառնա հեծյալ, նաև՝ սանձ:
Անցնենք մանկաց անրջով,
Ծիածանի կամրջով,
Նմանվենք գիժ-խելառի՝
Իջնենք ձորը Գետառի,
Հասնենք շերտերը վերին,
Ողջունենք մայր Արևին,
Ճեղքենք ամպերը մեր թաց,
Մտնենք գյուղը սրընթաց,
Անցնենք այգով ու բակով
Լույսեր վառենք սմբակով:
Լիցքավորվենք այնքան շատ,
Որ որոտանք, դառնանք շանթ,
Խառնվենք բյուր ամպերին,
Անձրև բերենք հանդերին:
Անձրև դարձան, թափվեցին
Ամպե թամբն ու ամպե ձին:
Հենրիկ Բաբաջանյան